بسم الله الرحمن الرحیم
امام علی ع فرمود: بدانید که گناهان اسبان چموشی هستند که مردم بر ان ها نشسته ولگامها یشان رها شده است .پس سوارانشان را در اتش می افکنند.
(آب، در عین حال که مایه حیات تمامی جانداران میباشد، اگر مهار نشود، به صورت سیلابی جریان می یابد و باعث نابودی حیات بشر می شود. بنابراین، این پدیده حیات بخش نیز نیاز به سد سازی و مهار دارد و در صورتی برای بشر مفید خواهد بود که به هنگام نیاز، در کانال کنترل شده خاصی قرار گیرد و از دریچه مخصوصی، به مقدار نیاز، جریان یابد و در غیر این صورت، طغیان می کند و به باغ ها، کشتزارها و خانه ها سرازیر شده، همه را ویران خواهد ساخت.
در مورد انسان نیز نیروی غضب، برای دفاع و شهوت، برای بقای نسل، لازم است؛ ولی اگر این دو غریزه بر اثر افسار گسیختگی طغیان کنند، موجب بروز جنایات ویران گر و انحرافات جنسی و بی عفتی خواهند شد.
در نتیجه اگر جامعه بخواهد از لوث گناه پاک شود و یا وجود خویش را از آلودگی گناه حفظ کند، راهی جز کنترل و تعدیل غرایز و تمایلات نفسانی وجود ندارد.)
راستش روز اولی که تصمیم گرفتم وبلاگ بسازم بااین نیت بود که دغدغه هام و دردودلام و هرچیزی که برام مهم بود وباید میگفتم رو بنویسم .چون خیلی وقت بود که حرفام تو دلم مونده بود ونگفته های زیادی داشتم واسه همین فک میکردم وقتی وب بزنم اونقدحرف دارم که روزی یه پست میذارم اوایل خوب (به روز)مینوشتم ولی رفته رفته خستگی از بلاتکلیفی و دورشدن از هدف اومد سراغم وباعث شد خیلی دل به کارندم چون اون طوری که فک میکردم همسنگرا کمکم نکردن .گاهی باتمام دردی که تووجودم داشتم یه پست میذاشتم وانتظارداشتم باراه حلاشون بهم کمک وبه هم کمک کنیم ولی فقط به یه متاسفم وانشاالله درست بشه واللهم عجل اکتفامیکردن شاید که نه مطمئنا دغدغه هایی که من داشتم ودارم وهمیشه دربارشون حرف میزدم رو همه دارن، ولی نمیدونم چرا به نتیجه ای نمیرسیم همه میدونیم مشکل کجاست ولی راه حلی وکاری انجام نمیدیم.
