باحسین تا مهدی (عج)
یاصاحب الزمان فرزندم رانذریاری قیام توکردم اورابرای ظهورنزدیکت برگزین وحفظ کن.
وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ.(5قصص).
و اراده ما بر این قرار گرفته است که به مستضعفین نعمت بخشیم و آنها را پیشوایان و وارثین روی زمین قرار دهیم.
حضرت علی(ع) درتفسراین ایه میفرمایند:
این گروه ال محمد هستند خداوندمهدی انها رابعداز زحمت وفشاری که برانهاوارد میشودبرمی انگیزد وبه انان عزت میدهد ودشمنانشان راذلیل وخوارمیگرداند
فرانسیس فوکویاما: توکنفرانس اورشلیم گفته بود شیعه همچون پرنده ای ست که بلندترازآن پروازمیکند که درتیررس ماباشد این پرنده 2بال دارد
1بال ان بال سرخ شهادت و1بال دیگربال سبزانتظارسرخ شهادت امام حسین وسبزانتظارحضرت مهدی
روی گنبدامام حسین پرچم سرخ گذاشتن این یعنی کسی که خونش ریخته شده و هنوز انتقام این خون گرفته نشده وکسی باید بیاد وانتقام این خون را بگیرد یعنی مهدی عج و حتی اگر این پرنده درتیررس ماباشد زرهی دارد به نام ولایت فقیه.
10روزمحرم 10روزاشک واه و10روزداغ بردل نشسته هم تموم شدوکم کم داریم به اربعین نزدیک میشیم البته برای بعضی ها مثل خودمکه ازمحرم فقط همینو فهمیدیم حتی همینم درست نه!
عشق هیچ وقت رقیب نمی پذیره ولی دوست داشتن ازداشتن رقیب نه تنهاناراحت نمیشه بلکه خوشحال هم میشه اینه تفاوت عشق و دوست داشتن.توعشق اگه برامون رقیب پیدابشه میخوایم ریششو بخوشکونیم ،نیست ونابودش کنیم
ولی اگه کسی بگه من عاشق (امام حسینم) ناراحت نمیشیم خوشحال هم میشیم اصلاازخوشحالی اشک توچشامون جمع میشه دلمون میخواد هی عاشقای اقازیادبشن چون خودمون دوسش داریم میخوایم بقیه هم دوسش داشته باشن چون میدونیم این دوست داشتن زمینی نیست ،اینجارقیب رومیپذیریم ،اینجارقیب منفورنیست،حتی اینجابه رقیب هم عشق می ورزیم
هیچ عشقی تو عالم اینجوری نیست هیچ کس به اندازه امام حسین عاشق نداره تو هیچ مکان وزمان وهیچ برهه ای از تاریخ.
امام حسین (ع ) از همان شبى که از مدینه بیرون آمد, و در تمام مدتى که در مکه اقامت داشت و در طول راه مکه به کربلا, تا هنگام شهادت , گاهى به اشاره , گاهى به صراحت , اعلان میداشت که : مقصود من از حرکت , رسوا ساختن حکومت ضد اسلامى یزید وبرپاداشتن امر به معروف و نهى از منکر و ایستادگى در برابر ظلم و ستمگرى است وجز حمایت قرآن و زنده داشتن دین محمدى هدفى ندارم . و این مأموریتى بود که خداوند به او واگذار نموده بود, حتى اگر به کشته شدن خود و اصحاب و فرزندان و اسیرى خانواده اش اتمام پذیرد.
امام حسین بی شک بدون کوچکترین تردیدی راه شهادت رابرگزیدوراهی کربلاشد, خود اصحاب ویاران ،رفتند و کشته شدند, و خون هایشان شن هاى گرم دشت کربلا را لاله باران کرد تا جامعه مسلمانان بفهمد یزید (باقیمانده بسترهاى گناه آلود خاندان امیه ) جانشین رسول خدا نیست واساساراه اسلام از بنی امیه وبنی امیه ازاسلام جداست .
هر چند عزادارى و گریه بر مصایب حسین بن على (ع ), و مشرف شدن به زیارت قبرش و بازنمایاندن تاریخ پرشکوه و حماسه ساز کربلایش ارزش و معیارى والا دارد,اما باید دانست که نباید تنها به این زیارت ها و گریه ها و غم گساریدن اکتفا کرد, بلکه همه این تظاهرات , فلسفه دیندارى , فداکارى و حمایت از قوانین آسمانى را به ما گوشزدمیکند, و هدف هم جز این نیست , و نیاز بزرگ ما از درگاه حسینى آموختن انسانیت و خالى بودن دل از هر چه غیر از خداست میباشد, و گرنه اگر فقط به صورت ظاهر قضیه بپردازیم , هدف مقدس حسینى به فراموشى می گراید.
معاون اسبق سازمان جاسوسی امریکا که به خاطرفساداقتصادی اخراج شده بود بعدازاخراج یه کتاب نوشت به نام "خاطرات یک اطلاعاتی" گفته بود ماتوخاورمیانه هروقت وارد شدیم وبامشکل مواجه شدیم به خاطرشیعه بود هرجااسم شیعه بود مامشکل داشتیم بعداومدیم بررسی کردیم دیدیم وجه اشتراک همه ی اونا شخصیه به نام حسین.
نام حسین واندیشه ی حسینه که اسلام رو زنده نگه داشته بعضی وقتا فکرمیکنم اگه کربلاوحسین نبود الان کجای این دنیابودیم اصلا اسلامی وجود داشت؟
اما...
اماامروزچی؟
مگه ما همیشه نمیگیم"کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا"
پس چراکل یوم رو خلاصه کردیم تو 10روز خیلی بااخلاص باشیم تااربعین وکل ارض رو تو تکیه هاوحسینیه ها؟
یکی از دوستان میگفت چه ادمای بی دینی بودن بودن جلو امام حسین وایسادن من اگه اونجا بودم.....
این جمله رو خیلی وقتاخودمون هم به کارمیبریم ولی خودمونیم واقعا اگه اونجا بودیم کنارامام بودیم یامقابلش؟
نمیخوام به بقیه گوشزد کنمچون کوچکترازاین حرفام میخوام به خودم بگم اگه هستی خب الان باش مگه حضرت اقانگفتندماتو پیچ تاریخی قرارداریم پس این یعنی چی؟همین الان امام زمانمون رو درک نمیکنیم اونوقت میخوایم کربلاهم باشیم خدارو شکرنبودیم وگرنه شاید ما به جای شمر....
تمام دنیامنتظرشن ما چی؟
ماجزهمون دسته ای هستیم که امام زمان گفته ایناشیعه هایین که باکاراشون ابروی من مهدی رو تودنیامیبرن.
چراتفکروفرهنگ عاشورفقط ورد زبونمون شده؟
چرافرهنگ عاشوراتوزندگیمون نیست؟
چراتوزندگیمون اخلاص نداریم؟
چرااسلام رو نداریم؟
درسته همه ی اینارو داریم ولی ایااونطورکه باید؟ا
یاامام زمانمون این زندگی رو میپذیره؟
چراگناه زندگیمون ووجودمون رو گرفته؟
هی بگیم یابن الحسن هی گناه کنیم؟کمیل میایم بعدش...مناجات امیرمیخونیم بعدش...زیارت عاشورا میخونیم بعدش...
چراباخودمون روراست نیستیم؟حداقل بگیم امام زمان مانیستیم اقا دلتو به ماخوش نکن به خدادردش کمتره .
یه مطلب چندوقت پیش پیداکردم خیلی دلم سوخت نقل شده که شیخ مفید یامحمدعلی فشندی گفته بود توجمکران بودم دیدم یه سیدی روبرومه احساس کردم تشنه ست رفتم براش اب بردم دیدم خیلی اهل کمالات به نظرمیادگفتم اقاشما براظهوردعاکن.فرموداگرشیعیان ما به اندازه همین اب به مامیل داشتن ظهورمیکردیم میگه یه لحظه برگشتم دیدم نیست.
-هی دعای عهدمیخونیم اخرش روی پامیزنیم العجل العجل یعنی پاشو!!!!!ولی ماهمچنان نشستیم
-مگه امام حسین همه ی زندگی وخانوادشو فدای این راه که الان امام زمان داره ادامش میده نکرد؟
-درسته توکربلانبویم الان که زمین وزمانش سخت ترازکربلاست پس الان چرامهدی زهرارو تنها میذاریم؟؟
-بگیم یافاطمه اگه اون موقع نبودیم حسینتو یاری کنیم الان هستیم مهدی رو تنها نمیذاریم
امام زمان مگه از ما چی میخوادیه زندگی سالم وپاک به خدا همین!فقط همین!فقط همین!فقط همین
یاصاحب الزمان
مگرمیشود برای کاروان سوخته ی محرم سوخت ولابلای ان به یادتونبود؟
مگرمیشودنگاه نگران خورشید جمعه راجزباوعده ی حق تسلی داد؟
نام تواین روزها بیشترازهمیشه درذهن ماتکرارمیشود سرت سلامت
یاابن الحسن
ماشکیبایی زینب رانداریم
الغوث الغوث الغوث