چه نیازیست به علی؟

 

انسانِ امروز به "شناخت" علی نیازمند است نه به "محبت و عشق" به او،

زیرا که "عشق و محبت" بدون "شناخت"

نه تنها هیچ ارزشی ندارد، بلکه سرگرم کننده و تخدیر کننده و معطل کننده نیز خواهد بود

 

دکتر جُرج جُرداق، یکی از افرادیست که حضرت علی را به بشریتِ امروز شناسانده است، در کتابِ " الامام علی صوت العداله الانسانیه" می گوید :

"... ای روزگار، کاش می توانستی همهٔ قدرت هایت را، و ای طبیعت، کاش می توانستی همهٔ استعدادهایت را در خلقِ یک انسانِ بزرگ، نبوغِ بزرگ

و قهرمانِ بزرگ جمع میکردی و یک بارِ دیگر به جهانِ ما یک علیِ دیگر می دادی...".

نویسندهٔ این کتاب یک طبیبِ مسیحی است و این نشان میدهد که علی تنها در چهارچوبِ یک فرقه ارزیابی نمی شود، بلکه هر انسانی که به مفاهیم انسانی معتقد است، به علی معتقد است و هر عصری و هر نهضتی که به این ارزشها معتقد است و برای این هدف ها مبارزه می کند، به شناختِ علی

نیازمند است و مسلما وقتی که او را شناخت، به او عشق می ورزد و این عشق بزرگ ترین نیروی محرک و بزرگ ترین قدرتِ نجات دهندهٔ انسان می شود

جامعهٔ اسلامی به یک آتشِ فکریِ انقلابی احتیاج دارد، به "مکتب"؛ و جامعهٔ اسلامی در برابرِ استعمار به "وحدت" احتیاج دارد؛ و توده های مسلمان
در نظامِ تبعیض، به "عدالت".اینست که :به "علی"احتیاج دارد.

فرض را بر این می گذاریم که اساسا نسلِ جوانِ ما، روشنفکرِ ما و روحِ این عصر و زمان این سوال را مطرح می کند  یا پیشِ خودش و یا خطاب به کسانی که از علی دَم می زنند  ، و من می خواهم به این سوال جواب دهم؛ جواب نه به کسی که از نظرِ تشیع معتقد به علی است و حتی نه به کسی که مسلمان است، بلکه به هر کسی و در هر کجا، شیعه یا غیر شیعه، مسلمان یا غیر مسلمان، مومن یا غیر مومن. فقط به یک شرط و آن اینکه سوال کنندهٔ آن انسانی باشد که امروز برای انسانیت و برای عدالت و برای آزادی در خودش احساسِ مسئولیت می کند و به این اصولی که میانِ همهٔ روشنفکران و احَرارِ جهان

مشترک است، معتقد است : احَرار، چه دین دار و چه غیر دین دار، هم چنان که حسین به دشمنانش می گوید که " اگر دین ندارید لا اقل آزاده باشید".

 

اگر به یک مذهبِ خاص هم معتقد نباشی، باز به شناختِ علی نیازمندی، که انسانِ امروز و بالاخص روشنفکرِ مَسئول در جامعه های اسلامی، به شناختنِ علی بیش از هر قرنِ دیگر نیازمند است. درست به عکسِ آنچه روشنفکر میپندارد، که "علی یک شخصیتِ بزرگِ تاریخی است، مُتعلق به گذشته، و امروز، نیازِ انسان،احساسِ انسان و هدف های انسان تغییر کرده، و بنابراین طرحِ مُجددِ آن سیما یک کارِ کهنه و بی ثمَر است"،

 

کسانی که به نامِ محبتِ علی و عشقِ به مولی، بدونِ شناختنِ مولی و فهمِ دقیق و درستِ سخن و راه و هدفِ او، مردم را مُعطّل و سَرگَردان م یکنند،

نه تنها انسانیت و آزادی و عدالت را نابود میکنند، بلکه خودِ این چهره های عزیز را نیز تباه می سازند و شخصیتِ خودِ علی را در زیرِ این تجلیل های

بی ثمَر، مَجهول نگه میدارند و باعث می شوند کسانی که تا آخرِ عُمر در محبتِ مولی وفادار می مانند، هرگز از سخن و راهنماییهای او بهره ای نگیرند و

مُتوقف و مُنحط بمانند و آنهایی هم که کمی آگاه می شوند و با جهانِ امروز آشنا، اصولا این گونه علیِ بی ثمَر را و این محبت بینتیجه را رها کنند و به دنبالِ شخصیت های دیگر، الگوهای دیگر، و رهبرانِ دیگر بروند.

علی مردی است که بیست و سه سال برای ایمان و ایجادِ یک هدف و یک عقیده در جامعه اش مبارزه کرده است، بیست و پنج سال تحمل کرده است،
خود خواه یها و نقشههاو خود پرستی های هم گامان و هم صفها و هم یارانش را برای وحدتِ اسلام در برابرِ دشمنِ مشترک تحمل نموده است و سکوتکرده است، و پنج سال به خاطرِ تحققِ عدالت و گرفتنِ انتقامِ مظلوم از ظالم و استقرارِ حقِ مردم و نابود کردنِ باطل حکومت کرده است

بیست و سه سال مبارزه برای مکتب، ایمان، عقیده، بیست و پنج سال تحملِ نا ملایمات و خود خواهی های افراد برای حفظِ وحدتِ مسلمین در برابرِ
دشمنِ بیگانه؛ و پنج سال حکومت برای استقرارِ عدالت در میانِ تودهٔ مردم.
اینست که امروز روشنفکرِ جامعهٔ اسلامی، از هر مذهب و مکتب ای که باشد، همین قدر که آزاده و آزادی خواه و ضد استعمار و ضد تبعیض باشد،
به علی نیازمند است. زیرا که امروز جامعهٔ اسلامی ایمان اش را از دست داده، هدف اش را از دست داده، جوششِ اعتقادی در میانِ اندیشه هایش مُرده و
بنابراین به مکتب نیازمند است.

.

عیدتون هم مبارک.

 

یاعلی